Stajer

Bugün ilk stajerimizi uğurladık. Ne çabuk da geçti bir ay. Yıllardır işlere yetişememekten şikayet edip stajer der söylenir ne zaman ki insan kaynakları teklif getirir "bir de stajerle uğraşamam" der redederdim. Bu sene boş bulundum kabul ettim. Ne oturacak bir oda; ne çalışacak bir laptop; bırak ona ayıracak beş dakika vakit olmadığı bir dönemde geldi kocaman mavi gözleri ve yine o kadar koca gülümsemesiyle...

Oda olmadığı için bir ay boyunca aynı masayı paylaştık. Kendi laptopunu getirdi ikinci gün. Üçüncü günü benden ciddi tırstığını tahmin ediyorum kendimden geçtiğim bir anda tartışmama şahit oldu..Tırıs tırıs kaçtı odadan...

Doğru dürüst internet bağlantısı bile sağlayamazken paso internet üstünden araştırma bazlı görevler verdik ona. Gözlerimin içine bakıp iş yakardı adeta konuşmadan. Şöyle kendimce zorlanacağını düşündüğüm bir iş kaskallladım önden.  Bizim ki 3. gün bitirdi başladı yine gözlerimin içine bakmaya...Ben de iş çok da excell az biliyor rapor yapamaz, ingilizcesine güvenmiyor araştırma yapamaz... E resmen sıkılıyor bir yandan. Benzer işler bulduk ona gerçi vakitsizlikten niyetlenip yapamadığım şeylerdi hepsi.

Sevmişim ben stajerimizi ya bugün farkettim. Referans mektubunu yazık, pastasını kestik giderken; gönderdik. İki saat sonra cebime bir mesaj atmış gözlerim doldu...

Bilmem ne demek istedi

"benim için çok önemliydi"