Otuzundan sonra ders çalışmak

Ben inek öğrenciydim kendi derslerim bitmez bir de başkalarının derslerine yardım ederdim. Hatta mileti sınava çalıştırırdım da onlardan daha düşük not alırdım. O kadar tipik inek öğrenci işte... En fenası da bir zamanlar benden ödev dilenen arkadaşlarım şimdi benden çok kazanıyor. Yani ben çok çalışmanın faydası olmadığına inanlardanım ama nasıl bir belaya karışmışım bu satırlar bana hatırlatıyor...

Ne kardeşimin; ne kardeşimin o zamanki kız şimdiki hayat arkadaşının;  ne de benim kocanın projelerini, ödevlerini az yapmadım. Hadi ilk ikisi sosyal bilimlerde okudular da koca inşaatçı ne bileyim ben statik ne mukavemet ne ben TM öğrencisiydim. Ona rağmen az uğraşmadım beyimiz tezini hazırlarken üstelik eş zamanlı benim de tezim vardı.

Ama o zamanlar bu zamanlarda yan gelip yatmak için okudum sanıyordum ben! En azından annemler öyle demişlerdi...

Şimdi işimiz de var gücümüz de var okkalısından çifter çifter diplomamız da var.

Ama benimki doktora telaşında... 8 yıldır ne bitmez işmiş ben anlamadım af çıktı çıkmadı, atıldım atılmadım, dondurdum soldurdum derken 8 yıl olmuş bile...Bu sene son artık ya o bitecek ya doktora... Baktık bizimki ne yardan ne serden vazgeçiyor... Madem dedik bu kadar istiyor biz de ucundan tutalım. Tam olduk işte; sabah 1 saat trafikte geber gündüz çalış akşam 1 saat trafikte gene geber, eve gel yemek yap ortalığı kaldır bir de doktoramız eksikti...

Aslında yaptığım fazla da bir şey değil şu anda makale taraması yapıyoruz. Bilime katkı yapacağız ya bilime katılmamış konu bulmak lazımmış. Konu araştırması yapıyoruz... Arıyoruz da pek bir şey çıkmadı henüz... Bir de otuzundan sonra kafa da almıyor; bir yere kadar... Başımıza dikilen ve harçlık vermemekle ya da arabanın anahtarını gizlemekle tehdit eden ana baba da yok...Yani motivasyon da eksik olunca olmuyor be... En keyif yapılası zamanlarda "yapı" okuyoruz biz... Ama ne tuvaletimiz bitiyor ne tatlı krizimiz. Her beşinci dakikada ya o ya ben mekanı bir 15 dakikalığına terk ediyoruz...Ya mutfağa, ya tuvalete, ya çaktırmadan yan odaya televizyon izlemeye... Hal böyle olunca ilk iki saatin sonunda gelenler geliyor ikimize de. Ama savaşıyoruz gerçekten uykuya, uyuşuklağa, içimizdeki yan gelip yayma arzusuna karşı. Bakalım kim kazanacak?